به كجا چنين شتابان
گون از نسيم پرسيد...
چه روزها که یک به یک غروب شد نیامدی
چه بغض ها که در گلو
رسوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم و
دل شکسته ایم نه
ولی برای عده ای
چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را
به انتظار جمعه ام
دوباره صبح، ظهر، نه!
غروب شد نیامدی